To come or not to come, That ’s the question

Vorig seizoen heb ik met veel plezier meegedaan aan de Vagina Monologen. Inmiddels al jaren een groot succes over de hele wereld en door veel vrouwen gezien.
Mocht je geen idee hebben waar ik het over heb:

In deze voorstelling lezen 3 vrouwen van verschillende leeftijden verhalen voor. Dit zijn verhalen van vrouwen van over de hele wereld, tot stand gekomen na het houden van duizenden interviews. Allemaal hebben ze vrouwelijke seksualiteit en de Vagina als centraal thema.

Denk aan grappige maar ook ontroerende verhalen. Bijvoorbeeld van een oma die in haar tijd helemaal geen voorlichting kreeg en omdat Facebook en #durf te vragen nog niet bestonden besloot ze na één slechte ervaring de boel daar beneden maar “dicht” te doen. Maar ook heftige verhalen van jonge meisjes in Afrika die door soldaten ontvoerd en misbruikt worden. En natuurlijk thema’s als: wat mannen mooi vinden, scheren, en sex.

Kortom een mix van grappige, ontroerende en heftige verhalen. Ik aarzelde dan ook geen moment toen ik voor dit seizoen weer gevraagd werd, en zei meteen ja.

Ik zou tegen die tijd wel rond de 7 maanden zwanger zijn, maar ach wat verhalen voorlezen op een stoel dat moest toch kunnen.

Eén ding heb ik alleen niet verteld over mijn aandeel in de voorstelling. Tegen het einde van de avond doe ik nog één monoloog die, laten we zeggen niet zoveel aan de verbeelding overlaat. Namelijk het levendig brengen van een stuk of tien verschillende orgasmes, voorzien van geluid en met bijbehorende lichaamstaal.

Denk daarbij aan het ‘opera orgasme’, de ‘gillende keukenmeid’, de ‘bijna komer’. Ach bedenk er daar zelf nog een paar bij, laat je verbeelding de vrije loop en dan heb je een leuke scene toch?

Het was pas toen de buik zich echt begon te vormen en mensen op straat ook anders tegen me gingen doen (je bent automatisch een “mevrouw” als je zwanger bent) dat ik me begon af te vragen of het publiek eigenlijk wel zat te wachten op een kreunende “mevrouw” met grote buik.

Zoals je waarschijnlijk wel verwacht bestaat het publiek van de Vagina Monologen voornamelijk uit vrouwen. En voor die paar arme mannen die met hun vrouwen mee moesten, zou deze scene het enige lichtpuntje zijn. Maar of ze er ook van konden genieten als ze zich moesten afvragen of de vliezen van deze dame het volgende orgasme zouden overleven, begon ik te betwijfelen.

Volgens mijn lieve man vinden mannen zwangere vrouwen nog sexy ook, maar zeker weten of dit ook op zou gaan als het A niet je eigen vrouw is waar je tegen aan zit te kijken en B je toch voor een kaartje goed geld hebt betaald, wist ik niet.

Uiteindelijk heb ik maar besloten om dit seizoen aan een andere actrice over te laten en volgende keer maar weer te komen…uh mee te doen.

But I’ll be back!